ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی 9 شهر استان اصفهان برای مصارف شرب با استفاده از سیستم استنتاج فازی

ارزیابی فازی، سطح اطمینانی برای قابلیت پذیرش آب برای مصارف شرب با استفاده از حدود تعیین شده توسط سازمان‌های مختلف و نظر کارشناس کیفیت آب ارائه می‌دهد. در این مطالعه از سیستم استنتاج نظریه فازی برای بررسی، تصمیم‌گیری و اظهار نظر در مورد کیفیت شیمیایی آب‌های زیرزمینی که به منظور شرب به کار می‌روند استفاده شده است. شیوه به کار رفته بر اساس نظریه مجموعه‌ها و منطق فازی و برای تعیین کیفیت آب از داده‌های نادقیق زیست‌محیطی و با استفاده از استانداردها و به صورت غیراحتمالاتی می‌باشد. مدل بهینه شده، با استفاده از قوانین فازی و 29 نمونه آب زیرزمینی که از چاه‌های تأمین آب شرب 9 شهر مختلف استان اصفهان جمع‌آوری شده ‌بودند، به دست آمد. این نمونه‌ها برای 11 پارامتر شیمیایی آنالیز شدند ولی از اطلاعات 9 پارامتر‌ برای ارزیابی کیفیت آب استفاده شد. نتایج آنالیزها نشان داد که 10 نمونه از آب‌های مورد مطالعه با سطح اطمینانی بین 84 تا 97 درصد در گروه مطلوب، 9 نمونه با سطح اطمینان 50 تا 100 درصد در گروه قابل قبول و 10 نمونه با سطح اطمینان 50 تا 95 درصد در گروه نامطلوب برای آشامیدن قرار گرفتند. همچنین، 65 درصد از نمونه‌های مورد آزمایش درحد مطلوب یا قابل قبول برای آشامیدن می‌باشند.